يافتن آب در مريخ
مدارگرد شناسايي مريخ ناسا از دوربين زمينه خود براي گرفتن اين تصوير از Bosporos Planum، مكاني در مريخ استفاده كرد. لكه هاي سفيد رسوبات نمكي هستند كه در يك كانال خشك يافت مي شوند. بزرگترين دهانه برخوردي در صحنه نزديك به 1 مايل (1.5 كيلومتر) عرض دارد. اعتبار: NASA/JPL-Caltech/MSSS
پيشتراعتقاد بر اين بود كه آب مريخ حدود 3 ميليارد سال پيش تبخير شده است.
دو دانشمند در حال مطالعه داده‌هايي كه MRO در 15 سال گذشته در مريخ جمع‌آوري كرده است، به شواهدي دست يافته‌اند كه اين جدول زماني رابطور قابل توجهي كاهش مي‌دهد: تحقيقات آنها نشانه‌هايي از وجود آب مايع در سياره سرخ را در 2 تا 2.5 ميليارد سال پيش نشان مي‌دهد، به اين معني كه آب جريان داشته است. حدود يك ميليارد سال بيشتر از برآوردهاي قبلي!
اين يافته‌ها - كه در 27 دسامبر 2021 در AGU Advances منتشر شد - بر رسوبات نمك كلريد به جا مانده از ذوب آب يخ متمركز است.
در حالي كه شكل شبكه‌هاي دره خاصي نشان مي‌دهد كه ممكن است اخيراً آب در مريخ جريان داشته باشد، رسوبات نمك اولين شواهد معدني را ارائه مي‌كنند كه وجود آب مايع را تأييد مي‌كند.
اين كشف سؤالات جديدي را در مورد مدت زماني كه حيات ميكروبي در مريخ مي توانست زنده بماند، مطرح مي كند، در صورتي كه حداقل روي زمين، جايي كه آب وجود دارد، زندگي نيز وجود دارد.
نويسنده اصلي اين مطالعه، الن ليسك، بسياري از تحقيقات را به عنوان بخشي از كار دكتراي خود در Caltech در پاسادنا انجام داد. او و پروفسور كلتك، بتاني المان، از داده‌هاي ابزار MRO به نام طيف‌سنج تصويربرداري شناسايي (CRISM) براي نقشه‌برداري نمك‌هاي كلريد در ارتفاعات غني از رس در نيمكره جنوبي مريخ استفاده كردند - زميني كه توسط دهانه‌هاي برخوردي مشخص شده است.
اين دهانه‌ها يكي از كليدهاي تعيين تاريخ نمك‌ها بودند: هر چه هر يك وسعت دهانه كمتري داشته باشد، جوان‌تر است. دانشمندان مي توانند با شمارش تعداد دهانه ها در يك سطح از سطح ديگر، سن آن را تخمين بزنند.
MRO دو دوربين دارد كه براي اين منظور عالي هستند. دوربين زيرين، با لنز سياه و سفيد زاويه باز، به دانشمندان كمك مي كند تا ميزان كلريدها را ترسيم كنند. براي بزرگ‌نمايي، دانشمندان به دوربين رنگي آزمايش علمي تصويربرداري با وضوح بالا (HiRISE) روي مي‌آورند و به آنها اجازه مي‌دهد جزئياتي به كوچكي يك مريخ‌نورد را از فضا ببينند. (براي نمونه به تصوير زير مراجعه كنيد.)
ليسك و اهلمن با استفاده از هر دو دوربين براي ايجاد نقشه‌هاي ارتفاعي ديجيتالي دريافتند كه بسياري از نمك‌ها در فرورفتگي‌ها - زماني محل حوض‌هاي كم عمق - در دشت‌هاي آتشفشاني با شيب ملايم هستند. دانشمندان همچنين كانال هاي پيچ در پيچ و خشك را در اين نزديكي پيدا كردند - نهرهاي سابق كه زماني روان اب سطحي را به اين حوضچه ها مي رساندند. شمارش دهانه‌ها و شواهد وجود نمك در بالاي زمين‌هاي آتشفشاني به آنها اين امكان را داد تا تاريخ‌گذاري اين رسوبات را تعيين كنند.
Ehlman معاون مدير CRISM گفت: "آنچه شگفت انگيز است اين است كه پس از بيش از يك دهه ارائه تصاوير با وضوح بالا، داده هاي استريو و مادون قرمز، MRO اكتشافات جديدي در مورد ماهيت و زمان اين حوضچه هاي نمك باستاني متصل به رودخانه انجام داده شده."
محقق و نويسنده همكار او، ليسك، يك محقق فوق دكترا در آزمايشگاه فيزيك كاربردي دانشگاه جانز هاپكينز است كه رهبري CRISM را بر عهده دارد.
مواد معدني نمك براي اولين بار 14 سال پيش توسط مدارگرد مريخ اوديسه ناسا كه در سال 2001 به فضا پرتاب شد، كشف شد. MRO كه داراي ابزارهايي با وضوح بالاتر نسبت به اوديسه است، در سال 2005 پرتاب شد و از آن زمان تاكنون در حال مطالعه نمك ها، در ميان بسياري از ويژگي هاي ديگر مريخ بوده است. . هر دو توسط آزمايشگاه رانش جت ناسا در جنوب كاليفرنيا مديريت مي شوند.
لزلي تامپري، معاون پروژه ماموريت در JPL ، گفت: "بخشي از ارزش MRO اين است كه ديدگاه ما از سياره در طول زمان جزئيات بيشتري پيدا مي كند . " هر چه تعداد بيشتري از سياره را با ابزار خود نقشه برداري كنيم، بهتر مي توانيم تاريخ آن را درك كنيم.
مجع:
اخبار علمي-فضايي نيلزاگرس البرز
برچسب: ،